Voor me fietst mijn Marokkaanse buurman. Ik herken hem aan zijn witte pet. Hij is zeker in de zeventig. Manmoedig ploetert hij door de verse sneeuw. Aan zijn stuur hangen enkele doorschijnende plastic tasje met groente en fruit.
We naderen een rood stoplicht. Hij mindert vaart, kijkt naar links en rechts en trapt op zijn dooie gemak door. Ik volg zijn voorbeeld en grinnik in mezelf. Met het negeren van het rode licht heeft mijn buurman zich volkomen in de samenleving geïntegreerd.
Ik haal hem in. ‘Dag buurman, veel sneeuw gevallen hè.’
‘Ja, maar toch boodschappen doen.’
‘Ik ook. Maar moedig dat u toch op de fiets bent gegaan.’
Hij glimlacht. ‘Ach, alles rustig doen dan gaat goed.’
Door de sneeuw, en door het rode stoplicht fietsen: mijn buurman is een volbloed Nederlander!

Verschenen op de Achterpagina van NRC Handelsblad.