Sinds jaar en dag staat hij daar als standbeeld aan de grond genageld. Fier voor zich uitkijkend.
Op de dag van Fortuyns begrafenis krijgt hij een rode blinddoek voorgebonden, zodat hij niet langer getuige hoeft te zijn van de massahysterie rond Pim. Pimmetje, die niet als politicus maar als de messias gekruisigd lijkt te zijn.
De losse einden van de lap wapperen in de wind die waait door de Amsterdamse Wibautstraat. Het is alsof de socialist van het eerste uur er vandaag minder fier bij staat. Zijn rug gekromd, zijn schouders hangend naar voren. De rode stof steekt fel af tegen zijn verweerde bronzen lijf. Als ik goed naar Wibaut kijk, is het net alsof hij zijn wijze hoofd schudt. Wat zou hij ervan denken? Vandaag hoeft hij het in elk geval niet te zien.

Verschenen op de Achterpagina van NRC Handelsblad.