Hij zit in zijn fauteuil bij het raam. De fauteuil is van massief eiken en is met grijsgroene ribstof bekleed. De regen slaat in vlagen tegen de ruit. Voor de deur stopt een zwarte limousine. Twee mannen in zwart stappen uit. De oudste opent de achterklep en schuift de baar uit. Nauwlettend volgt mijn vader hun handelingen.
‘Ze komen de buurman halen,’ zegt hij.
Ik zit aan de ronde tafel die in de achterkamer staat. Mijn zus zit tegenover me. We drinken koffie. We ruimen al drie dagen ons ouderlijke huis uit dat tot de nok gevuld is met ons verleden.
‘Moet je kijken m’n indianenpak.’ Ze houdt een crèmekleurige lap stof voor zich. Er zitten veel gaten in. De motten hebben als gieren hun prooi bestookt. Het hesje is met verschillende kleuren stof bedekt. Het keurige naaiwerk van onze moeder.
‘En hier het hippie-pak van jou.’
‘Verdomd, dat ze dat allemaal bewaard hebben.’
Ondertussen trek ik een laatje open met jampotjes waarin bouten, schroeven en spijkers een onderkomen hebben gevonden. Ik leeg de inhoud in een emmer vol oud ijzer. Op de bodem van het laatje vind ik een grauwwitte enveloppe. Ik haal er een zwemdiploma uit die mijn vader in 1932 heeft behaald. Zijn Ausweis met een verbleekte pasfoto en van een stempel voorzien, zit erachter geschoven.
‘Waarom halen jullie nou ’t hele huis overhoop,’ vraagt hij vanuit zijn fauteuil. Opnieuw tuurt hij naar buiten. De takken van de boom zwiepen stuurloos heen en weer. De zwarte limousine staat niet langer voor de deur geparkeerd.
Zelf snap ik er niets van. Waarom halen we het huis overhoop? Wat is hier aan de hand? Mijn vader in zijn stoel bij het raam. Ik snuif de geur op van vers gebak. Mijn moeder is een overheerlijke cake aan het bakken. Zojuist speelde ik op zolder met mijn trein. De wagons zoefden als raceauto’s aan me voorbij. Ben ik terug in de tijd. Hoe kan mijn vader daar nou in die stoel zitten? En mijn moeder aan het bakken zijn?
‘We ruimen alleen even op. Het is hier nogal een rommeltje,’ zeg ik tegen mijn vader.
‘O, dan is ’t goed.’
Ik trek de hardhouten deur in het slot. We nemen afscheid van elkaar. Vandaag hebben we weer een deel van ons wederzijds verleden in vuilniszakken gepropt.